Bowie rules

En waar de Stones op hun oude dag als ingedroogde pruimpjes en brave fabrieksarbeiders hun saaie coupletjes en refreintjes opdreunen, Bob Dylan (hear this, Robert Zimmerman) met een stem als een ingestort zandkasteel de podia afstrompelt, komt meneer Bowie, Mr Coolness himself, hier, op zijn goddomme bijna 70e, retestrak met deze freaky shit aanzetten. Verontrustend mooi vind ik het, experimenteel, jazzy zelfs hier en daar, gedurfd atonaal, lyrisch dramatisch en met een stem die klinkt alsof ie nooit ouder werd dan Ziggy Stardust. Mijn kudoos van de dag, wat zeg ik, van de wéék, gaan naar mr Jones, hoor. En buigingen ook. Hele diepe.

Grappig detail: het begin van Blackstar lijkt behoorlijk veel op het begin van 'Mer Girl' van Madonna (Ray of Light)! Luister maar: https://www.youtube.com/watch?v=tuOprxsklmk