Aan alle Henken van Nederland
Midden in de nacht, nét
als mijn ogen eindelijk willen dichtvallen, ploinkt mijn mobiel. Weer. Facebook Messenger. Ene
Henk. Henk stuurt mij een foto waarop hij in een fabrieksachtige ruimte staat. Hij
draagt slechts een lang wit plastic schort en een zonnebril. In zijn hand een
gele opgerolde tuinslang. 'hey Johanna, heb je nog iets leuks meegemaakt' staat
ernaast geschreven. Voor de duidelijkheid: ik ken geen Henk.
Verbijsterd staar ik
naar mijn mobiel. Het schort, de zonnebril en de tuinslang zijn eigenlijk te
groot voor Henk. Hij verzuipt erin. Daarnaast heeft hij behoorlijke flaporen.
Ik vermoed dat die ervoor zorgen dat Henk niet omvalt. Iets met natuurlijk
evenwicht.
Slapen lukt niet meer. Al die schriele wanhoop in slechts
een schort. Het komt hard binnen. Terwijl ik toch best wat kan hebben. Ergens in mijn hoofd wordt een ophaalbrug omhoog getakeld. Ik wil
dit niet zien. Ik wil niet dat mannen mij dit soort ellende sturen terwijl ik
onschuldig in mijn fijne bedje lig, en denk aan de leuke moederdag die ik afgelopen weekend had.
Of aan hoofdstuk 8 van mijn boek, waar ik morgenvroeg vers aan ga beginnen.Misschien denkt Henk
een goddelijk lichaam te hebben. Ziet hij niet dat hij, met die witte
spillepootjes onder dat plastieken schort, meer op een sneue versie van Walter
White of op een kampbeul lijkt. Waarom doen mannen dit? Vrouwen sturen
nooit zulke rare dingen, op een handjevol koekwausen na. Denken die Henken nou
echt dat ik midden in de nacht aan een blote man in een schort met een
zonnebril op zijn hoofd en een tuinslang in zijn hand leuk ga vertellen wat ik allemaal
heb gedaan de afgelopen week? Dus bij deze, voor alle Henken van Nederland:
Tieft op! Houd op met ploinken! Ga je moeder midden in de nacht liggen
ploinken! Je zus! Maar laat mij met rust!
Tip: zet je ploink uit voordat je gaat slapen!
BeantwoordenVerwijderenTip: zet je ploink uit voordat je gaat slapen!
BeantwoordenVerwijderen