Luchtleven

Ik kan denken tot aan de lucht

dat wil zeggen tot ongeveer een meter

of duizend boven de bomen.

Ik weet niet hoe hoog vliegtuigen

kunnen komen maar laten we zeggen

tot daar en de vogels meegeteld.

Ik kan dromen tot onder de bodem van

de zee door waterkaarten heen over

snotolven die leefden in de buik

van die zanderige waterkom.

Over muien die zuigen en laten verdwijnen

de schrik de storm van een vissersboot

die stomme vrouwen en mannen ook.

Ik bedenk tuin, winddieren en op welke

akker zij passen als wij slapen onder

onze warme huid.

In dorpen waar dagen rijgen, kinderen zich

vervelen en vrouwen mannen slaan tijdens

het stugge voortplanten op deze door god

verlaten grond.

(uit Detox, 2010)