Gedicht bij foto voor project 'Dichtlicht'

Voor het project Dichtlicht (gedichten bij portretten van dichters, foto: Lynne Greeneway) schreef ik afgelopen maand bij onderstaande foto het volgende gedicht:

Vang me dan

Ik ben hier niet om mooi te zijn

al draag ik de ketting van mijn oma,

bloedkoraal en Joegoslavisch filigrein,

loodzwaar om mijn nek.

Mijn oma droeg hoedjes met voiles en minnaars,

hoge hakken bij de vleet, ’s nachts als iedereen

sliep plukte ze bloemen uit de tuinen in de buurt,

goot sherry in limonadeflessen.

Ik ben hier niet om naam te dragen, nu bijvoorbeeld

ben ik dichter met een haak door mijn lip,

vannacht was ik pijpkoningin, vanavond

weer moeder met kapucijners in een pan.

(vang me dan)

Mijn haar groeit wild en groter, mijn lippen,

mijn bloem roder, strakgetrokken huid

waar de haak door mijn wang prikt en het

laatste staartje nachtelijk zaad als over een bowlingbaan

langs mijn huig de diepe donkerte in glijdt als ik slik.

(ik wil ‘m vangen, kom terug mijn lief, kom terug)

Ik ben hier niet om wanhopig te zijn,

sterk moet ik zijn, als visvrouwen in het zicht

van de haven, uitgebeten, tanig en leverrauw,

ik draag godverdomme niet voor niks drie kinderen

op mijn nek, boet palingnetten met mijn tong

tussen de tanden.

      Vanuit het open raam komt alweer een nieuwe lente aan

met nog meer bloemen, kinderen, palingen en filigrein.

(ergens buiten loop jij zoekend rond)

      Op een dag vallen wij allen door de mazen van het net.

Johanna Geels (november 2012)