Schrijf je eigen tamponmonoloog en win!

Vandaag schreef ik n.a.v Heleen van Royen's tamponselfies een tamponmonoloog op HP/DeTijd. Bij deze roep ik jullie, schrijftalenten op er zelf ook een te schrijven.

Heb jij een smeuïg, gênant, ontroerend menstruatieleed/vreugdeverhaal? Schrijf het zo goed mogelijk op in maximaal 500 woorden (gedicht, column, alles mag) en stuur het vóór zaterdag 24 mei 2014 naar: jcgeels@gmail.com. De beste drie plaats ik maandag 26 mei op mijn blog. De winnaar beloon ik met mijn nieuwste (gesigneerde) dichtbundel Wildberichten.

Mijn column op HP/DeTijd: 

De Tamponmonologen

Ik wou het al een jaar over de Beppy hebben maar durfde niet goed want ik was bang dat mijn lezers het een te onsmakelijk onderwerp zouden vinden. Tot ik woensdag bij DWDD Heleen van Royen haar tamponselfie zag.

Taboedoorbrekend
Ik ben geen fan van mevrouw Van Royen en broedde zelfs al een tijd op een venijnig stukje over haar megalomane selfies in het Letterkundig Museum, die m.i meer over Heleen zelf gaan dan over haar schrijverschap. Maar ineens zag ik het licht. Wat zij deed met die tamponfoto was eigenlijk best cool en taboedoorbrekend. Het deed me zelfs in de verte denken aan het werk van de door mij zeer geliefde kunstenares Ana Mendieta. Op Twitter brak de storm echter los. Men sprak er schande van. De heftigheid van de reacties verbaasde mij. Want waarom mogen vrouwen niet alles van zichzelf laten zien? Wie bepaalt wat wel en niet mag, wat smerig is of juist esthetisch? Zijn we dan na al die jaren vrouwenemancipatie de betutteling en schaamte nog steeds niet voorbij?

Taboes bestaan bij de gratie van bangelijke zwijgzaamheid
Blijkbaar niet. En misschien hebben wij dat voor een groot deel aan onszelf te wijten. Elke maand moffelen we de sporen van onze menstruatie heimelijk weg. We pleuren alles op Twitter en Facebook maar ons menstruatieleed delen we niet. Terwijl we in een vrouwenleven (zonder zwangerschappen) zo’n 480 keer ongesteldheid zijn. Dat zijn ongeveer 3400 dagen. Negen lange jaren dus! Tijd om eens wat bloederige tamponverhalen te delen, misschien? Taboes bestaan immers enkel bij de gratie van bangelijke zwijgzaamheid.

Okay. Ik begin.

Lees verder bij HP/DeTijd...