#metoo en de butchbitches

Misschien leef ik onder een steen hoor, wrsl wisten jullie dit allang, maar ik schrik er van. Na gisteren en eergisteren een waterval van aangrijpende   #metoo verhalen te hebben gelezen, er zelf eentje te hebben gedeeld, kom ik vandaag allerlei berichten tegen van vrouwen die zich denigrerend en bitchy uitlaten over dit fenomeen. 

En ik weet niet waar die wijven last van hebben, maar ik moet zeggen, het voelt pretty nasty om in de rug gestoken te worden door je eigen soort. Degenen die nota bene als geen ander weten hoe wáár en oprecht al die #me-fucking-toos zijn, en waar ze voor dienen. De goede zaak. Die net lekker aan de rol was, weet je. Alle neuzen vooruit, zelfs mannen gingen die shit delen en goeie dingen roepen. Vooruitgang! Wie weet, dacht je soms in een onbewaakt hemelsblij ogenblik, kunnen later ooit onze dochters normaal over straat!!!

Maar nee, dat ging allemaal zomaar niet. De butchbitches zouden ons sneue metootjes wel even uit komen leggen dat we eigenlijk zanikerds waren, met onze huiliehuilie berichten. We moesten maar een beetje flink zijn. Er een beetje om lachen. Want wat was dat nou helemaal, een verkrachtingetje, een aanrandingetje, ja, jemig, daar hadden we allemaal wel es mee te maken, hè. Je kon over alles wel gaan lopen zeuren. Get over it!

Of de nuanceringen, ook zo tranentrekkend lelijk. Want eigenlijk moesten we medelijden hebben met de daders, die arme jongens wisten gewoon niet beter, waren zo opgevoed. Echt, je gelooft me misschien niet, maar ik zag het voorbij komen, ik zweer het je. Toen ik dat las heb ik minstens drie kwartier lang met open mond in de tuin naar adem staan happen. (ik weet niet of dit fysiek kan, maar het gaat even om het beeld). Afijn. Wat ik zeggen wil. Fuck de haters, dat wil ik zeggen. En laat je als vrouw niet dubbel naaien. Eerst door de daders en daarna door die zieke figuren op internet die er zonodig hun sneue wufte (dames)meninkjes op los moeten laten. Want jullie zijn allemaal dapper en lief en mooi en knap en flink. En je mag al je metoos delen tot je er bij neervalt. Zonder nuanceringen, zonder politieke correcte shit, gewoon, rauw en kut, zoals het was/is. Omdat dat zin heeft. Daarom.