Voor het donker

De televisie knippert, net voor de kamerdeur sluit

nu blijft iedereen leven, drijven er geen kinderen meer
in rivierwater tussen koffiebekers.

(We schakelen over naar het tweede net: we zien een markt
waar kazen en panty’s onder boze mannen rondgaan)

Mensen beginnen te praten, dwars door de marktmuziek heen
nu worden alle geliefden zacht en gelukkig
kauwen er geen kaken meer aan botten van vrienden.

(Kaas, zo leren wij, is een stremselproduct, panty’s zijn gemaakt van nylon
en boze mensen van luchtdicht verpakt en gestapeld oud zeer)

Het glaucoomoog van de wereld knippert, knettert
net voor de keukenklok zijn uren slaat
nu komt alles samen op wegen zo breed dat niemand in de weg
struikelt of verdwaalt.

Zoek het teken, het schrift om in te schrijven
de stok om mee te wijzen als de avond valt.